Salkantay & Machu Picchu - Reisverslag uit Cuzco, Peru van Maaike en Jeroen Tesselaar en Veltheer - WaarBenJij.nu Salkantay & Machu Picchu - Reisverslag uit Cuzco, Peru van Maaike en Jeroen Tesselaar en Veltheer - WaarBenJij.nu

Salkantay & Machu Picchu

Door: maaikejeroen

Blijf op de hoogte en volg Maaike en Jeroen

22 Oktober 2011 | Peru, Cuzco

Hoi allemaal,

Hier ons verslag van onze barre tocht naar de Machu Picchu :)

Afgelopen maandag werden we smorgens om 4 uur opgehaald in ons hotel en werden ook de andere mensen uit onze groep opgehaald. Na ongeveer 4 uur rijden kwamen we in Mollepata aan waar onze trek kon beginnen.

Onze groep bestaat uit 11 mensen met allemaal een verschillende nationaliteit en vanaf begin af aan klikt het erg tussen iedereen. De eerste dag lopen we zo'n 16 km bergop in super mooi weer en hebben we het goed zwaar.. We bevinden ons tussen allemaal 'trekking-travelers' en nog 2 Brazilianen die ook nog nooit een trekkingtocht hebben gedaan en zeg maar geen sportief leven leiden. Voor ons is de tocht goed zwaar, maar voor hun al helemaal. Lullig voor hen, maar wel even lekker voor ons want dat geeft ons wel even wat langere pauzes omdat we vaak op ze moeten wachten.

De eerste nacht slapen we in een tent net onder de gletsjer en is het steen en steenkoud.. Daarnaast ligt er een hond naast onze tent die de gehele nacht door ligt te blaffen. Niet zo goed geslapen dus..

De tweede dag wordt de zwaarste dag van de in totaal 5 dagen. Vandaag klimmen we naar het hoogste punt onder de Salkantay (4650m.). Jammer genoeg is Maaike ziek en wil de gids eigenlijk dat ze wegens haar gezondheid op een paard naar boven gaat. De twee Brazilianen moeten tevens op een paard naar boven omdat zij de klim sowieso niet aan zullen kunnen. Maaike wil echter toch lopen en dus doorstaan we de tocht van de tweede dag, 21 km. voornamelijk bergop. Ongelovelijk hoe je ademhaling op die hoogte is. Na elke 10 a 20 m. moet je gewoon pauzeren omdat je volledig buiten adem bent..
We hebben tevens ontzettend veel geluk omdat het de afgelopen weken hier heeel regenachtig en bewolkt is geweest. Bij ons is het schitterend weer en het uitzicht is amazing!!

Savonds slapen we iets lekkerder want het is wat warmer.

De derde dag bevinden we ons aan de andere kant van de Salkantay en bevinden we ons direct in een geheel ander klimaat. We lopen nu aan de rand van de jungle. En de tocht van vandaag is redelijk gemiddeld, wel fijn een iets wat minder zware dag want de spiertjes waren aardig stijf.

Savonds maken we een groot kampvuur en samen met een aantal biertjes (en die tikken nogal snel aan na zo'n dag) en een ontzettend gezellige groep wordt het pas 12 uur naar bed (de afgelopen dagen begonnen we iedere morgen om 4 a 5 uur te lopen en lagen we savonds steeds om 7 a 8 uur in bed).

De vierde dag mogen we wat later opstaan (7 uur) omdat we vandaag met de bus het eerste deel van de dag zullen afleggen. De afgelopen nacht heeft het de hele nacht geregend en de wegen zien er niet al te best uit. Na een km. rijden komen we dan ook op een punt, midden in de bergen naast een steile afgrond, waarop we het busje uit moeten omdat een deel van de weg -weg- is. Door de regen zijn een aantal rotsblokken naar beneden gegleden en is de weg naar beneden gestort. We stappen allemaal het busje uit en pakken onze camera's om foto's van de weg te maken. Als we daar staan horen we een 'nooit meer te vergeten' geluid. Voor dat we het weten wordt er door iedereen 'run' 'run' geroepen en moeten we zo snel mogelijk van de plaats delict weg rennen. Er storten zo'n 30 rotsblokken van 1 a 2 meter breed van boven op de weg neer.. We hadden daar geen 5 sec later moeten staan of we hadden daar onze laatste adem uitgeblazen.. Echter het geluid en het zicht van zo iets robuust heeft achteraf gezien ook zo iets onvoorstelbaars moois. De kracht van de natuur wordt je in ieder geval wel even heel duidelijk...

Na het rennen bekend ook de gids dat dit voor hem toch wel even heel 'scarry' was en dat hij te shaken op zijn benen staat.. Een aantal vrouwen laten hun tranen biggelen en de mannen staan beduust na te beleven wat we net gezien hebben.

Wel ja, waar we dachten vandaag lekker met een busje een deel van de dag te doorstaan. Wordt het dus de hele dag weer lopen :). Maar omdat de weg niet meer begaan is moeten we anders aan de andere kant van de berg zien te komen. Blijkbaar schijnt er ergens een klein kabelbaantje over de rivier te lopen en moeten we per 2 personen in een klein bakje over de rivier via een kabel, best wel tof!

Smiddags komen we in Aguas Calientes aan en slapen we voor het eerst in een hostel, YOEHOE, warm water een echt toilet en na 4 dagen een douch!!!

De 5de en laatste dag vertrekken we smorgens om 4 uur richting dan uiteindelijk DE MACHU PICCHU. Een tocht van 1,5 uur trap op (met treden van we weten niet hoe hoog, terwijl die oude Inca mensen toch echt kleine mensen waren, hoe verzinnen ze het??). Als we rond 6 uur ons einddoel bereikt hebben, zien we toch helemaal niks. De Machu Picchu bevindt zich midden in de wolken en daarnaast regent het.. Gelukkig klaart het na een paar uur op en kunnen we nog prachtige foto's schieten en onwijs genieten van een fantastisch zicht.

Savonds vertrekken we weer naar Cusco en komen we savonds om 11 uur gesloopt in het hotel aan. Maandag vertrekken we, als de Vulkaan op Chili geen roet/as in het eten gooit, naar Buenos Aires om vervolgens naar Trelew te vertrekken. Echter vandaag waren er veel vluchten gecancelled in Argentinie omdat de vulkaan in Chili wederom veel as uitsproeit en de wind richting Argentinie staat. Dus op hoop van zegen.. we laten het jullie weten!!!

Hopelijk genieten jullie van de foto's zoals wij genoten hebben van het fantastische uitzicht!!

  • 22 Oktober 2011 - 18:04

    Valerie & Patrick:

    Hey berggeitjes!!

    Jeetje wat een verhaal weer. Eén ding is in ieder geval zeker, jullie hebben straks hele mooie verhalen en herinneringen aan deze reis over.

    Xxx uit het koude en natte Schagen

  • 22 Oktober 2011 - 22:13

    Martijn:

    Hey luitjes,

    wat een bizar verhaal weer zeg. Zo langzamerhand zal het echt een vakantie worden om nooit meer te vergeten. Lijkt me behoorlijk schrikken als je ineens moet rennen voor je leven. Gelukkig is het allemaal weer goed afgelopen. Ik ga duimen dat die berg ophoudt met rotzooi de atmosfeer in te gooien zodat jullie je reis als gepland kunnen voortzetten.

    Van hieruit weinig bijzonderheden te melden. Geniet er van.

    knuf, xxx

  • 28 Oktober 2011 - 19:51

    René:

    Hoi Jeroen en Maaike,

    Het blijft spannend daar als ik jullie belevenissen zo lees.
    Ik volg jullie een beetje met behulp van Google Earth, denk zelfs dat ik het kabelbaantje heb gevonden.
    Big Brother of is het uncle, is watching you.
    Moet een machtig gezicht geweest zijn die Salkantay, er zullen vast heel wat "wauw" momenten zijn tijdens jullie trektochten.
    Ik hoop dat jullie inmiddels in Argentinië zijn aangekomen en zie uit naar jullie volgende verslag.
    Wederom heel veel plezier gewenst.

    Groet René

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Peru, Cuzco

Zuid-Amerika!

Recente Reisverslagen:

21 November 2011

Torres del Paine en Iguazu

11 November 2011

Perito Moreno & El Chalten

04 November 2011

Bariloche

30 Oktober 2011

Punta Tombo & Peninsula Valdes

22 Oktober 2011

SALKANTAY MACHU PICCHU GEEN FOTOS, WEGENS VIRUS
Maaike en Jeroen

Actief sinds 20 Sept. 2011
Verslag gelezen: 173
Totaal aantal bezoekers 24357

Voorgaande reizen:

03 September 2014 - 28 September 2014

Jeroen, Maaike en Jonne naar de USA!!

30 September 2011 - 27 November 2011

Zuid-Amerika!

Landen bezocht: